Αυτισμός και Σεξουαλικότητα.

Ο Κάρλο είναι 25 χρονών και έχει αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας, μαθησιακές δυσκολίες και έναν αρκετά μεγάλο εθισμό με την φωτιά και ότι έχει να κάνει με αυτή.

Δεν θέλει κανέναν δίπλα του, και όταν χρειάζεται βοήθεια με κάτι, θα στο πει, θα έρθει να σε τραβήξει  από το χέρι για να σου δείξει τι θέλει ή θα έρθει και θα σου πει, ‘’Efi, I want … ‘’.  Ξέρει να φτιάξει το πρωινό μονός του, να ζεστάνει το τσάι  του στον φούρνο μικροκυμάτων, ξέρει ακόμα και να γράψει γράμμα στην μαμά του να της  πει ποιές ταινίες θέλει να του αγοράσει. Κάθε τέταρτη και Παρασκευή ξέρει πως είναι η μέρα για να πάει να αγοράσει καραμέλες και πατατάκια από το περίπτερο και είναι έτοιμος στις  11 το πρωί, ντυμένος και περιμένει στο δωμάτιο του.

Τα μεγαλύτερα διαστήματα της μέρας τα περνάει μπροστά στον υπολογιστή στο σαλόνι της μονάδας, βλέποντας τις αγαπημένες του σειρές, και ακούγοντας το ‘’love is all  around’’. Μερικές φορές σηκώνεται ενθουσιασμένος  λες και το άκουσε πρώτη φορά και χοροπηδάει τόσο χαρούμενα και τραγουδάει, και άλλες φορές αν σε ακούσει να το τραγουδάς και εσύ μαζί του νευριάζει και αρχίζει να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο.

Υπάρχουν μέρες όμως που δεν βγαίνει από το δωμάτιο του, ούτε καν για φαγητό, ούτε ακούγεται θόρυβος από τις ταινίες που βλέπει ούτε τον ακούς να επαναλαμβάνει τους αγαπημένους  του διάλογους από τις ταινίες.

Μας πήρε λίγο καιρό να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά  τελικά διαπιστώσαμε πως το έκανε αυτό γιατί αυτοϊκανοποιείται όλη μέρα, κάποιες φορές για δυό και τρεις μέρες.  Σαν συνέπεια αυτής της πράξης είχε χάσει αρκετά κιλά και η διάθεση του είχε αλλάξει, δεν ήθελε να μιλάει σε κανέναν ούτε καν τις ταινίες του δεν ήθελε να βλέπει, και τέλος δεν δέχτηκε καν επίσκεψη από την μαμά του μια μέρα, γιατί προτίμησε να μείνει στο δωμάτιο του και να αυνανιστεί.

Ήταν πολύ δύσκολο να αποφασίσουμε τι πρέπει να κάνουμε.   Οι μισοί συνάδελφοι πίστευαν πως θα πρέπει να μπαίνει κάποιος μέσα στο δωμάτιο του κάθε μισή ώρα να του προσφέρει μια δραστηριότητα (περπάτημα, ταινία, μαγειρική, παζλ) και οι άλλοι μισοί θεωρούσαν πως πρέπει να τον αφήσουμε να κάνει αυτό που θέλει να κάνει, χωρίς να του στερήσουμε την επιθυμία του. Τελικά αποφασίσαμε πως θα κάνουμε μικρά και σταθερά βήματα για να τον βοηθήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε. Φτιάξαμε ένα social story για το ποσό σημαντικό είναι το φαγητό για τον οργανισμό μας και κάθε ποτέ θα πρέπει να τρώει, και ένα ακόμα για να του υπενθυμίσουμε τις ώρες καθαριότητας του δωματίου  του. Επίσης αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε και timeline (με τον Κάρλο δεν χρησιμοποιούσαμε timeline αρχικά γιατί δεχόταν να του λες την κάθε δραστηριότητα εκείνη την στιγμή) , από την ώρα που ξυπνάει μέχρι την ώρα που πέφτει για ύπνο, και προσπαθήσαμε μέσα σε αυτό να του βάλουμε δραστηριότητες, όπως  π.χ. να ψήσει ένα κέικ ή να φυτέψει ένα λουλούδι, και αρκετό προσωπικό χρόνο.

Εδώ θα πρέπει να πω και να επισημάνω πως είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε πως πολύ συχνά ο αυνανισμός στα αυτιστικά άτομα, είναι μέρος μιας συμπεριφοράς και μιας ρουτίνας.  Και για αυτό είναι καλό με την χρήση των social stories & timeline να προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε να ισορροπήσουν το πρόγραμμα τους, κάνοντας και άλλες δραστηριότητες.

Ο Κάρλο άρχισε σιγά-σιγά να κάνει έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής και να μην ‘’χάνεται’’ στο δωμάτιο του για μέρες, αλλά μαζί με αυτό υιοθέτησε και μια άλλη συμπεριφορά. Όπου  και να ήταν, είτε έξω στην κοινότητα,  είτε στην τραπεζαρία, είτε στο σαλόνι μαζί με άλλα άτομα, εάν ένιωθε την ανάγκη να αυνανιστεί, το έκανε. Σε αυτό δεν είχαμε πολλές επιλογές για το τι να κάνουμε, παρά μόνο να τον διακόπτουμε κατευθείαν, να του υπενθυμίζουμε πως δεν είναι σωστό,  και να του λέμε πως καταλαβαίνουμε πως θέλει να το κάνει, αλλά θα πρέπει να περιμένει μέχρι να πάει στο δωμάτιο του και να είναι μόνος του.

Με αρκετή προσπάθεια και υπομονή ο Κάρλο, έχει βάλει δραστηριότητες στο πρόγραμμα του και έχει περιορίσει την επιθυμία του να το κάνει μπροστά σε άλλους, αλλά και πάλι  το μεγαλύτερο μέρος  της μέρας το περνάει στο δωμάτιο του, για τον γνωστό λόγο .

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να θυμόμαστε πως η σεξουαλικότητα και το πώς την βιώνει ο κάθε άνθρωπος  είναι δικαίωμα του καθενός,  και κανείς δεν έχει δικαίωμα να παρεμβαίνει σε αυτό. Αλλά σε περιπτώσεις σαν  την συγκεκριμένη, καλό είναι να εξεταστούν όλες οι πλευρές και να κατανοήσουμε γιατί πρέπει να παρέμβουμε στο πρόγραμμα  ενός ατόμου με αυτισμό.

Στην προκειμένη περίπτωση, δεν μπορούσαμε να αφήσουμε τον Κάρλο να συνεχίζει το πρόγραμμα που ήθελε να κάνει, γιατί αντιλαμβανόμαστε πως  κάνει κακό στον εαυτό του, φυσικά χωρίς να το καταλαβαίνει. Οπότε θεωρήσαμε σωστό και πρέπον να επέμβουμε μέχρι ένα σημείο και να τον βοηθήσουμε με υπομονή, επιμονή και αγάπη,  να εντάξει και άλλα πράγματα μέσα στο πρόγραμμά του, ώστε να αμβλυνθεί όλη αυτή η ένταση και να μπουν τα απαραίτητα όρια.